Ανάλυση χαλκού σε απόσταγμα.

Αγαπητοί φίλοι καλησπέρα,
Τα συμπεράσματα πολλά οι ερωτήσεις ακόμα περισσότερες.
Αν γίνουν οι μετρήσεις που προτείνω και μπορέσω να βρώ καποια ακόμα στοιχεία που χρειάζομαι θα μπορέσουμε να έχουμε μια πλήρη και απόλυτα τεκμηριωμένη άποψη.
Μήπως να κάνουμε μια στρογγυλή τράπεζα συζήτησης στην συνάντησή μας στην Έδεσσα, έστω και δορυφορικά;
ΝΚ

Επομένως, θα φέρω το μπλε φίλτρο, να το δει η ομήγυρις .
Δυστυχώς, δεν έχω αφιλτράριστο, για να κάνουμε
συγκριτική ανάλυση.
Πάντως ,όσες φορές , έκανα μαζί με φίλους, οργανοληπτική
δοκιμή , υπάρχουν πολύ σημαντικές διαφορές ,πριν και μετά .
Μάλιστα, όσο λεπτότερο το φίλτρο, τόσο θεαματικότερα τα
αποτελέσματα .
Σωκράτη, το 16άρι είναι πολύ χονδρό για τσίπουρο ,από 20 και πάνω .
Μια και είσαι ψαράς ,είναι σαν να θέλεις, να πιάσεις Αθερίνα
με δίχτυ για Μελανούρια .

ampelofilos έγραψε: Αν αναλύσουμε ένα δείγμα απ' τα κρασιά μας, της χρονιάς που βγήκε και το τσίπουρο, από τα ίδια κλήματα φυσικά,
πιστεύω ότι θα μας λυθούν οι απορίες για το εάν ο χαλκός ανεβαίνει απ' το έδαφος, ή είναι απ' το καζάνι...
Πρόθυμος να συμμετέχω σε ότι κι αν κάνουμε, αλλά εάν δεν έχει νόημα το φιλτράρισμα-ως προς το χαλκό- να μην
το κάνω(-ουμε) τσάμπα...

Φίλε ampelofilos καλησπέρα,
Ξεκάθαρα ο χαλκός υπάρχει στο έδαφος στα φυτά στα σταφύλια, καμμία μορφή ζωής στη γη, φυτά ζώα έντομα μικρόβια μύκητες δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς χαλκό.
Το ζήτημα δεν είναι αν το κρασί περιέχει χαλκό, σίγουρα περιέχει.
Ούτε αν τα πρέμνα ανέβασαν περισσότερο χαλκό από πλούσιο υπέδαφος ή όταν προσβλήθηκαν από αρρώστιες. σίγουρα το έκαναν.
Ούτε καν αν ο άμβυκας εμπλουτίζει με χαλκό το υλικό πρός απόσταξη, σίγουρα το εμπλουτίζει.
Το ζήτημα είναι ποιά εργαλεία ή συνδυασμός εργαλείων ( άμβυκας τοξα ψυγεία )
ποια τεχνική απόσταξης;
ποια τεχνική καθαρισμού;
και ποια τεχνική φιλτραρίσματος με τι φίλτρα και σε τι συνθήκες; θα δώσουν αποστάγματα με επιτρεπόμενη περιεκτικότητα σε χαλκό.
ΝΚ

setoinos έγραψε:Πάντως ,όσες φορές , έκανα μαζί με φίλους, οργανοληπτική
δοκιμή , υπάρχουν πολύ σημαντικές διαφορές ,πριν και μετά .
Μάλιστα, όσο λεπτότερο το φίλτρο, τόσο θεαματικότερα τα
αποτελέσματα .
Σωκράτη, το 16άρι είναι πολύ χονδρό για τσίπουρο ,από 20 και πάνω .

Γιώργο , δεν έβαλα πιο ψιλό φίλτρο φοβούμενος μηπως το απογυμνώσω οργανοληπτικά, για τις θεαματικές διαφορές που λές, οργανοληπτικά εννοείς, και αν ναι, προς το καλλίτερο???

Οργανοληπτικά πρέπει να μας ενδιαφέρει γιατί αυτό είναι το ζητούμενο σε μια δοκιμασία. Επειδή όμως πρέπει να είμαστε και ασφαλείς θεωρώ ότι καλύτερα να γίνεται χρήση ψύκτη inox, παρά φίλτρου. Τι να το κάνεις ένα απόσταγμα με χρήση φίλτρου ναι μεν ασφαλές, αλλά άγευστο και άοσμο; Όπως επίσης ένα νόστιμο τσίπουρο αλλά επικίνδυνο; Άρα αν ήταν να διαλέξω θα πήγαινα προς inox ψύκτη και όχι σε χρήση φίλτρου. Η κουβέντα βέβαια γίνεται για το μηδενικό ποσοστό του χαλκού. Από τη στιγμή όμως που και χωρίς inox και χωρίς φίλτρο η μέτρηση είναι πολύ χαμηλή και επομένως και ασφαλής 0,031 mg/lt, στο δικό μου θα συνεχίσω να κάνω ανελλιπώς όσα κάνω εδώ και 25 χρόνια για την παραγωγή του. Δηλαδή προσοχή στους ψεκασμούς στο αμπέλι, άριστα σταφύλια, ακριβής οινοποίηση, προσεκτική αργή απόσταξη και καθαριότητα σε όλα τα στάδια από το αμπέλι μέχρι την εμφιάλωση.

Καλημέρα ,Σωκράτη, ε νοείται καλύτερο .
Λευτέρη, γευστικότατο και αρκετά εύοσμο .
Θα φέρω να δοκιμάσετε .

setoinos έγραψε: Καλημέρα ,Σωκράτη, ε νοείται καλύτερο .
Λευτέρη, γευστικότατο και αρκετά εύοσμο .
Θα φέρω να δοκιμάσετε .

Δηλαδή το φίλτρο στο απόσταγμα το κάνει καλύτερο; Στο κρασί δεν ισχύει. Δεν το γνώριζα, τότε αλλάζουν τα δεδομένα. Μεγάλη κουβέντα θα γίνει στην Έδεσσα, θα φέρω και γω το δικό μου για να το δοκιμάσουμε.

Αγαπητοί φίλοι:

Μετρήθηκαν 4 τσίπουρά μου, γλυκάνισου, διπλής απόσταξης, σε 100% INOX αποστακτήρα, άνευ φιλτραρίσματος:

Τσίπουρο εσοδείας 2015, περιεκτικότητα σε χαλκό: 0,000 ppm (mg/lt)
Τσίπουρο εσοδείας 2016, περιεκτικότητα σε χαλκό: 0,000 ppm (mg/lt)
Τσίπουρο εσοδείας 2017, περιεκτικότητα σε χαλκό: 0,000 ppm (mg/lt)
Τσίπουρο εσοδείας 2018, περιεκτικότητα σε χαλκό: 0,000 ppm (mg/lt)


SPYROS

Συμπληρωματικά και ανακεφαλαιωτικά με τις επισημάνσεις του Γιώργου, σημειώνω κι εγώ κάποια πράγματα που αναλύθηκαν άλωσtε και παλαιότερα και απο άλλους φίλους:

1. Η παρουσία χαλκού (στοιχειακού ή σε χημικές του ενώσεις) οφείλεται κυρίως στον χάλκινο ψύκτη. Ο ανοξείδωτος ψύκτης είναι ο ιδανικός. Ο χάλκινος, για να μην δημιουργεί πρόβλημα ή σημαντικό πρόβλημα πρέπει να είναι, πριν την απόσταξη, επιμελώς καθαρισμένος, ώστε να έχει φωτεινό ρόζ λαμπερό χρώμα. Ο καθαρισμός, ύστερα από μακροχρόνιους πειραματισμούς μου, επιτυγχάνεται με τάπωμα και γέμισμά του με διάλυμα κιτρικού οξέως, για λίγες ώρες όμως μόνο.

2. Κατά τους κανονισμούς, η μέγιστη επιτρεπόμενη ποσότητα χαλκού στο απόσταγμα είναι τα 5 ppm (mg/lt), μετρούμενη (ανηγμένη) επι Άνυδρης Αλκοόλης (ΑΑ).
Επισημαίνουμε δηλ. οτι η μετρούμενη περιεκτικότητα πρέπει να ανάγεται σε απόσταγμα 100% οινοπνευματικών βαθμών. Αν δηλαδή σε απόσταγμα 50% οινοπνευματικών βαθμών μετρήσουμε περιεκτικότητα σε χαλκό ίση π.χ. με 2 ppm, τότε το απόσταγμά μας περιέχει χαλκό ίσο με
(2 ppm)/50% = 2 ppm/0,5 = 4 ppm

3. Απόσταγμα με μεγαλύτερη του επιτρεπτού ποσότητα σε χαλκό, μπορεί να βελτιωθεί με τις εξής μεθόδους.

α. Με επαναπόσταξη σε αποστακτήρα με ψύκτη inox ή έστω με πεντακάθαρο χάλκινο ψύκτη, με σύγχρονη απόρριψη μεγαλύτερης ποσότητας ουρών.

β. Με αποθήκευση του αποστάγματος σε ηρεμία (χωρίς να το κουνήσουμε), οπότε μεγάλη ποσότητα ενώσεων του χαλκού καθιζάνει στον πάτο του δοχείου υπό μορφή μπλέ-πράσινου ιζήματος, και στη συνέχεια με προσεκτική μετάγγιση της υπερκείμενης ποσότητας (το απόσταγμα περιέχει υδροξείδια του χαλκού που είναι αδιάλυτα και καθιζάνουν, που πρέπει να απορριφθούν).
Αυτός είναι και ο λόγος που ένα απόσταγμα δεν πρέπει να καταναλωθεί πριν αφεθεί να ηρεμίσει κάποιο χρονικό διάστημα.

γ. Με μηχανικό φιλτράρισμα, δηλ. με πέρασμα του αποστάγματος μέσα από πολύ στενό «φίλτρο οινοποιϊας».

Το καλύτερο αποτέλεσμα επιτυγχάνεται με πλάκες φίλτρου, τύπου

α. Germ reducing filtration (Διήθηση συγκράτησης μικροβίων), δηλ. διαπερατότητας 0,4 έως 0,8 μικρών (μm δηλ. μικρομέτρων), ή ακόμη καλύτερα:

β. Sterile filtration (Διήθηση αποστειρώσεως), δηλ. διαπερατότητας 0,04 έως 0,4 μικρών (μm δηλ. μικρομέτρων).

Στην α περίπτωση έχουμε, χονδρικά, τους τύπους:

α1. Μάρκας ROVER, τύποι No 16 (0,9 μ) και No 20 (0,7 μ),

α2 Μάρκας Cordenons, τύποι No V20 (0,5-0,65 μ) και No V18 (0,7-o,9 μ)

α3. Μάρκας DKF, τύποι No DKF-9 (0,8 μ) και DKF-10 (0,5 μ)

α4. Μάρκας BECO (BEGEROW), τύποι Νο 12 (0,8 μ), 15 (0,6 μ) και 30 (0,5 μ)

Κυκλοφορούν και άλλες μάρκες στο εμπόριο, ο καθένας μπορεί να τις ψάξει.
Όταν λοιπόν αναφερόμαστε σε ένα νούμερο φίλτρου, πχ. Νο 16, θα πρέπει οπωσδήποτε να προσδιορίζουμε και τη μάρκα, γιατί την ίδια ονομασία, ως Νούμερο, μπορεί να το χρησιμοποιεί και άλλη εταιρεία, χωρίς όμως αυτά να έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά.

Στην β περίπτωση, που αυτήν κυρίως συνιστώ, έχουμε χονδρικά, τους τύπους:

α1. Μάρκας ROVER, τύπος No 24 (0,25 μ),

α2 Μάρκας Cordenons, τύποι No V24 (0,3-0,45 μ)

α3. Μάρκας DKF, τύποι No DKF-15 (0,3 μ) και DKF-20 (0,25 μ)

α4. Μάρκας BECO (BEGEROW), τύποι Steril Νο 60 (0,3 μ), Steril Νο S80 (0,2 μ) και Steril Νο S100 (0,1 μ)
Τα στενότερα φίλτρα είναι και ακριβότερα.

SPYROS

Τα αποτελέσματα ολοκληρωμένα.